De correcties, Jonathan Franzen

In zijn roman ‘De correcties’ uit 2001 vertelt Jonathan Franzen het verhaal van de familie Lambert.
Enid en Alfred zijn typische mensen uit het mid-westen, met vaste waarden waar ze hun hele leven naar geleefd hebben. Alfred was een spoorwegingenieur die behoorlijk tiranniek was, voor Enid was meedoen met de buren en de rest van het stadje vooral heel erg belangrijk. 
Hun kinderen, Gary, Chip en Denise zijn het ouderlijk huis zo snel mogelijk ontvlucht. Gary is getrouwd met Caroline en ze hebben drie kinderen. Hij heeft een goede baan en er is geld genoeg, maar het huwelijk is niet echt gelukkig meer. Gary is depressief en alcoholist en Caroline en de jongens spannen tegen hem samen.
Chip, de tweede zoon, had een geweldige carrière voor zich als docent aan een college. Hij heeft zich volledig gestort op het marxisme en allerlei theorieën om zich goed af te kunnen zetten tegen zijn ouders en vooral zijn vader. Helaas heeft hij een affaire gehad met een studente en is hij ontslagen.
Denise is de trots van haar vader, maar ook zij ontvlucht haar geboortestad om als kokkin eerst te trouwen met haar Joodse baas, dan te scheiden en tot slot zelf een restaurant te beginnen.

Als het verhaal begint blijkt dat Alfred Parkinson heeft en langzaam dement wordt. Het is eigenlijk niet meer mogelijk om in het huis te blijven wonen en Gary wil ze er dan ook uit hebben. Het mocht eens geld kosten om dingen te veranderen in huis.
Denise had een geweldig restaurant, maar is naar bed geweest met zowel haar baas als de vrouw van haar baas en zij wordt ontslagen. Chip heeft een script geschreven, maar dit loopt op niets uit, zijn vriendin vindt het zo vreselijk dat ze zelfs bij hem wegloopt. Chip ontmoet dan haar echtgenoot, een zakenman annex politicus uit Litouwen, die hem meeneemt omdat ze samen een plan kunnen opzetten om de Amerikaanse belegger op te lichten.
Enid en Alfred gaan ondertussen op een cruise, waar Alfred steeds dementer wordt en Enid door de scheepsarts drugs voor geschreven krijgt.

Uiteindelijk komt het allemaal bij elkaar met de kerstdagen, als (bijna) alle personen bij Enid en Alfred op bezoek komen en het duidelijk wordt wat er aan de hand is.

Om welke correcties gaat het nu? De eerste verwijzing kom je tegen als Chip zijn script nog wil corrigeren, om alle aanstootgevende stukken eruit te halen, maar eigenlijk wil elk kind het leven corrigeren. Gary wil met zijn welvaart corrigeren wat hij eerst niet had, Denise wil haar perfecte imago, waar weinig onder zit, corrigeren en Chip wil zijn mislukking goed maken.
De zakenman uit Litouwen wil corrigeren dat zijn land naar de rand van de afgrond is gebracht. De kinderen willen ook Alfred corrigeren die zo dement wordt door hem in te schrijven bij een medicijntest en Enid wil het liefst haar kinderen corrigeren die levens leiden waar zij zich weinig bij voor kan stellen.
En tenslotte komt de grote correctie, de economische crisis die ervoor zorgt dat alle verworvenheden op lossen schroeven komen te staan.

Ik vond het een knap geschreven boek, met stukken die bijna pijnlijk om te lezen zijn. De beschrijvingen van de manier waarop Caroline ervoor zorgt dat de jongste van hun zonen niet mee wil naar opa en oma voor de kerst, of de manier waarop Albert tijdens de cruise steeds verder achteruit gaat zijn daar voorbeelden van.

Geen erg prettige mensen, ik vond niemand heel erg sympathiek, maar ik heb het boek wel in één ruk uitgelezen, omdat ik de schrijfstijl mooi vond.

Reacties

Populaire posts